عوارض جسمانی مصرف مواد مخدر از عوارض اعتیاد به مواد مخدر آلودگی و آسیب پذیر نمودن دندانها، ملتهب ساختن مخاط دهان، نقصان ترشحات غدد بزاقی، ضعف قوای جسمانی و کاهش شدید وزن بدن، عقیم نمودن مردان و نازایی زنان، تخفیف تمایلات جنسی، اخلال در کار دستگاه عصبی در صورت تداوم مصرف، تنبلی کبد، ابتلا به یرقان و اثرات ناگوار بر دستگاه گوارش، ورم کلیهها و اشکال در دفع ادرار توام با درد، التهاب مزمن تارهای صوتی، احتمال ابتلا به بیماری های برونشیت مزمن، آسم، سل و تپش قلب، تنگی نفس و دوران سر، خشکی پوست، شکنندگی ناخنها، خطر ابتلا به انواع سرطان و سکته قلبی و ناشناخته ماندن بیماری های خطرناک به دلیل کاهش احساس درد.
بیشترین تأثیر مخرب و منفی استفاده از مواد مخدر بر روی مغز است. در مغز گیرندههایی وجود دارد که این مواد بر آنها اثر میکنند. این گیرندهها به ۳ گروه تقسیم میشوند:
مواد مخدر پس از مصرف وارد سیستم ارتباطی مغز شده و فرایند عادی ارسال، دریافت و پردازش اطلاعات از سوی سلول های عصبی را مختل می کنند. ساختار شیمیائی برخی از مواد مخدر از جمله ماری جوانا و هروئین شبیه نورون های فرستنده طبیعی مغز است و در نتیجه نورونها را تحریک می کند. شباهت ساختار شیمیائی این گونه مواد مخدر به نورون های فرستنده طبیعی سبب می شود تا سلول های گیرنده مغز فریب خورده و اجازه دهند تا مواد مخدر وارد سلول های عصبی شده و آنها را تحریک کنند.
گرچه ساختار شیمیائی این گونه مواد مخدر شبیه ساختار مواد شیمیائی مغز است اما سلول های عصبی مغز را به طور طبیعی تحریک و فعال نمی کنند و سبب می شوند تا پیام های غیر عادی در شبکه عصبی مغز جریان پیدا کنند. برخی دیگر از مواد مخدر همچون آمفتامین و کوکائین باعث می شوند تا سلول های عصبی مغز به مقدار بسیار زیادی نورون های فرستنده طبیعی ایجاد کند یا از گردش عادی این مواد شیمیائی در مغز جلوگیری می کنند.
ایجاد چنین اختلالی سبب می شود تا یک پیام بسیار قوی در مغز ایجاد شده و کانال های ارتباطی مغز مختل شود. تفاوت میان طنین پیام طبیعی و پیامی که بر اثر مصرف این گونه مواد مخدر در مغز ایجاد می شوند شبیه تفاوت میان سخنانی است که کسی در گوش شما زمزمه کند و صدایی که با فریاد کشیدن در برابر میکروفون ایجاد می شود.
از بین بردن آثار مواد مخدر در مرکز ترک اعتیاد پیام تندرستی با پرستاری 24 ساعته
مصرف مواد مخدر میتواند طیف گسترده ای از اثرات کوتاه مدت و بلند مدت، مستقیم و غیرمستقیم داشته باشد. این تأثیرات اغلب به داروی خاص یا داروهای مورد استفاده بستگی به نحوه مصرف مواد، میزان مصرف آن، سلامتی فرد و عوامل دیگر دارد.
بر هم خوردن تعادل روانی، عدم توجه به اصول و مقررات جامعه، ضعف اراده، از بین رفتن احساس مسئولیت، ایجاد احساسات خصومتزا، بیقراری، عصیانگری، اضطراب دائم و احساس بی کفایتی و تنهایی، اختلال در خواب، بروز انواع بیماریها و اختلالات روانی.
نابسامانی خانوادگی، محدود شدن روابط خانوادگی، عدم تربیت صحیح فرزندان، خشونت در خانواده، افت سطح فرهنگ اجتماعی و اقتصادی خانواده، گسترش طلاق و کاهش آمار ازدواج.
مصرف کننده صرف شدن، عدم احساس مسوولیت نسبت به خانواده و جامعه، سطحی و تصنعی شدن روابط اجتماعی و دوری از پیوندهای مستحکم عاطفی، گسترش جرم و جنایت، نشر بیماری های واگیر و خطرناک مثل ایدز و هپاتیت، محروم شدن نسل آینده از تربیت صحیح و ایجاد مشاغل کاذب.
اثرات طولانی مدت می تواند شامل بیماری های قلبی یا ریوی ، سرطان ، بیماری روانی ، HIV / AIDS ، هپاتیت و سایر موارد باشد. مصرف طولانی مدت مواد مخدر همچنین می تواند منجر به اعتیاد شود. اعتیاد به مواد مخدر نوعی اختلال مغزی است. همه افرادی که از مواد مخدر استفاده می کنند معتاد نخواهند شد ، اما برای برخی از موارد ، مصرف مواد مخدر می تواند نحوه عملکرد مدارهای مغزی خاص را تغییر دهد. این تغییرات مغزی با این که مردم چگونه لذت های عادی در زندگی را تجربه می کنند مانند غذا و رابطه جنسی ، توانایی کنترل سطح استرس ، تصمیم گیری ، توانایی یادگیری و به یاد آوردن آنها و … را درگیر می کند. مصرف دارو را حتی اگر تأثیرات منفی بر زندگی آنها داشته باشد متوقف کنید و آنها می خواهند ترک کنند.
اثرات کوتاه مدت میتواند از تغییرات در اشتها، بیدار شدن، ضربان قلب، فشار خون و یا نوسانات خلقی تا سکته قلبی، سکته مغزی، روان پریشی، مصرف بیش از حد و حتی مرگ باشد. این عوارض سوء مصرف مواد اعتیادآور ممکن است حتی بعد از یک بار استفاده از مواد نیز ایجاد شود.
برای ترک اصولی انواع مخدر حتما به مرکزی معتبر باید مراجعه شود که کادری مجرب از روانشناس، روانپزشک و پزشک ترک اعتیاد داشته باشد که دچار عوارض و اثرات بعد از ترک نیز نشوید.
مشاوره رایگان
