اوتیسم یا درخودماندگی در واقع نوعی اختلال در رشد افراد به شمار میرود. بیماری که با بروز نشانهها و علائم متعدد همراه است. علائمی که ممکن است افراد مبتلا به این عارضه (ADS) را به سمت استفاده از مواد مواد مخدر، مواد محرک، روانگردان و … سوق دهد تا به این وسیله بتوانند اضطراب و بی قراری اجتماعی خود را کاهش دهند. از این رو لازم است با دقت و وسواس بیشتری به موضوع درخودماندگی و اعتیاد و لزوم استفاده از مداخلات روان درمانی در طول پروسه درمان اعتیاد پرداخت.
رابطه اعتیاد و اختلال اوتیسم (درخود ماندگی) چیست؟
برخی بیماران نسبت به برخی موادهای اعتیادآور وابستگی پیدا می کنند و گاها برای درمان بیماری و اختلالات از موادهای محرک استفاده می کنند که در صورت قطع مصرف بدون نظارت پزشک متخصص ترک اعتیاد، به طور همزمان دچار علائم ترک و اختلالات اوتیسم می شوند. افراد مبتلا به اوتیسم به واسطه ضعفی که در کسب مهارتهای اجتماعی دارند مشکلات زیادی را در روابط اجتماعی و احساسی خود تجربه میکنند. مشکلاتی همچون اضطراب و یا بی قراری به هنگام قرار گرفتن در جمع و یا ارتباط با سایرین. مشکلاتی که فرد مبتلا به عارضه اوتیسم برای کاهش تنشهای ایجاد شده ناشی از آنها به سمت استفاده از مواد مخدر، الکل، مواد محرک و … روی میآورد.
مصرف نیکوتین و اوتیسم
تمایل فرد نسبت به مصرف مواد نیکوتینداری همچون سیگار با هدف کاهش تنشهای ناشی از اضطراب اجتماعی، یکی از موضوعات مهمی است که میتوان در بحث رابطه بین اعتیاد و اختلال اوتیسم به آن اشاره کرد.
مصرف الکل و اوتیسم
برطبق مطالعات بالینی انجام شده، میزان تمایل افراد مبتلا به عارضه اوتیسم نسبت به مصرف الکل، چیزی حدود 2 برابر افراد عادی است که ترک الکل در این افراد باید به سرعت زیر نظر متخصص انجام شود. لازم به ذکر است که میزان تمایل افراد مبتلا به اوتیسم به مصرف الکل نیز تا حد زیادی به شدت علائم ظاهر شده در فرد بر اثر این عارضه بستگی دارد. به عنوان مثال، بر اساس مطالعات انجام شده، حدود 35 درصد افرادی که 6 نشانه و یا ویژگی از اختلال اوتیسم را درون خود دارند، بیشتر از افراد عادی در خطر اعتیاد به مصرف نوشیدنیهای الکلدار هستند. مسئلهای که زنگ خطر را برای افراد مبتلا به این عارضه و اطرافیان آنها به صدا درآورده است.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم با هدف رهایی پیدا کردن از علائم و نشانههای این عارضه (به عنوان مثال، اضطراب اجتماعی) به سمت استفاده از نوشیدنیهای الکلدار میروند تا به این وسیله بتوانند آرامش بیشتری را تجربه کنند. عمل بسیار خطرناکی که شاید در نخستین دفعات مصرف، در تسکین نشانهها و علائم اوتیسم تاثیر گذار باشد اما در دراز مدت میتواند از طریق ایجاد اختلال در عملکرد سیستم عصبی فرد و ایجاد وابستگی در او، تهدیدی برای سلامت فرد مبتلا به اوتیسم به شمار رود. تهدیدی که شاید بتوان آن را یکی از مهمترین مسائل در بحث رابطه بین اختلال اوتیسم و اعتیاد دانست.
مصرف ماری جوانا و اوتیسم
بر طبق مطالعات انجام شده تا به امروز، تفاوت فاحشی بین آمار افراد عادی و بیماران مبتلا به اوتیسم که نسبت به مصرف ماری جوانا اعتیاد دارند، وجود ندارد.
ترک ماری جوانا در مرکز ترک اعتیاد پیام تندرستی زیر نظر متخصصان مجرب به همراه پرستار به صورت شبانه روزی
راه درمان اوتیسم و ترک اعتیاد چیست؟
لازم است که افراد مبتلا به اوتیسمی که در دام اعتیاد گرفتار شدهاند، هرچه سریعتر در مسیر اصولی ترک اعتیاد قرار گیرند. در این بین، مراجعه به یک مرکز و کلینیک ترک اعتیاد معتبر، بهترین و ضروریترین عملی است که لازم است انجام شود. کلینیک شبانه روزی ترک اعتیاد پیام تندرستی، با توجه به کیفیت بالای خدماتی که ارائه میدهد و همچنین کادر درمانی مجرب خود، یکی از بهترین گزینههای پیش روی شماست. مرکز شبانه روزی که دارای مجوز از سوی وزارت بهداشت و درمان کشور بوده و در تلاش است که از روشهای اصولی، علمی و موثری برای کمک به بیماران خود تا رسیدن به بهبودی کامل، بهره بگیرد. روشهایی که در کنار تلاش برای درمان فرد به سلامت جسمی، به درمان روانی او نیز توجه ویژهای دارند. از این رو مجموعهای از خدمات روانشناسی از برگزاری منظم جلسات روانشناسی گرفته تا استفاده از متدهایی همچون گروه درمانی، رفتار درمانی و … را به کلیه بیماران (و به صورت خاص افراد مبتلا به اوتیسم) ارائه میدهد. کلینیکی که به مرکز سم زدایی پیشرفته با امکانات بالایی تجهیز شده است.
مرکزی که به صورت بیست و چهار ساعته و شبانه روزی اقدام به پذیرش بیماران خود کرده و از هیچگونه ماده شبه مخدری همچون قرص ب2، شربت تریاک و … برای درمان آنها استفاده نمیکند. در کلینیک پیام تندرستی مجموعهای از خدمات رفاهی همچون هتلینگ، اتاقهای شخصی و VIP و … نیز برای بیماران در نظر گرفته شده است. در مرکز پیام تندرستی، بلافاصله بعد از پذیرش بیمار، فرد تحت بررسیهای اولیه قرار گرفته میشود تا نوع دقیق مادهای که نسبت به مصرف آن اعتیاد دارد و چگونگی عملکردش بر بدن او، مشخص شود. در مراحل بعدی نیز یک برنامه درمانی ویژه برای بیمار با توجه به شرایطی که دارد، تدوین و اجرا میشود.